…..ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ: «ΕΙΘΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΝ ΨΙΘΥΡΟ…..»

…..ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ: «ΕΙΘΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΝ ΨΙΘΥΡΟ…..»

«Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ»

Πριν από πολλά πολλά χρόνια ,στον πλανήτη Δήμητρα ,ζούσε ένας καλόκαρδος και καλοκάγαθος γίγαντας που τον έλεγαν Ελληνισμό…
Ο Ελληνισμός,δεν κοιμόταν ποτέ… Αγρυπνούσε παρακολουθώντας τα παιδιά του, τους Έλληνες,να δημιουργούν και να χτίζουν πολιτισμό.
Ήταν πολύ περήφανος ο γίγαντας για τα παιδιά του και καμάρωνε για όλα τα έργα τους.
Κάθε φορά που γεννιόταν ένα παιδί του,ο γίγαντας διοργάνωνε μια μεγάλη γιορτή προς τιμήν του.
Καλούσε όλους τους φωτεινούς δασκάλους κι όλα τα φωτεινά πνεύματα,για να δώσουν στην νεαρή Ελλάνια ψυχή τα δώρα τους!
Κι αυτά τα δώρα δεν ήταν κουδουνίστρες και λούτρινα αρκουδάκια αλλά ήταν δώρα άυλα,που θα αφύπνιζαν την ψυχή και θα τη βοηθούσαν από νωρίς να θυμηθεί την καταγωγή της,οδηγώντας την έτσι στην μεγάλη οικογένεια των Ελλήνων.
Από εκεί, ενωμένος με τα αδέρφια του,ο κάθε Έλληνας θα μεγαλουργούσε…’
Αλλος στις Τέχνες κι άλλος στις επιστήμες ,όμως όλοι ενωμένοι σε έναν κοινό στόχο, αυτόν της ανέλιξης του ανθρώπινου γένους και της ισορροπίας ,προστασίας και καθαρότητας του πλανήτη.
Τα προκομμένα παιδιά του ελληνισμού,εργαζόταν ακούραστα ,μέσα σ’ ένα κλίμα χαράς κι ευδαιμονίας, γιορτής και συνεργασίας…
Ο ένας αδερφός στήριζε και βοηθούσε με τις γνώσεις του τον άλλον κι έτσι εξελισσόταν κάθε επιστήμη όπως η Ιατρική, η Φυσική ,τα Μαθηματικά, η Αστρονομία. Και κάθε τέχνη είχε εκσφενδονιστεί στα ύψη,όπως το Θέατρο και η Μουσική, η Ποίηση και η Γλυπτική.
Οι Μούσες είχαν πάντα την τιμητική τους και σε κάθε γιορτή τις καλούσαν να απαγγείλουν,να τραγουδήσουν,να χορέψουν και να παίξουν…
Κι ο Ελληνισμός όλο και καμάρωνε…

Όμως…κάπου πιο μακριά ,υπήρχε κάτι σκοτεινό και ύπουλο….σαν σκιά που πλανιόταν σαν άδικη κατάρα και που το φως που έβγαινε από τους Έλληνες το τύφλωνε,τα τραγούδια και τα γέλια των Ελλήνων φούντωναν το μίσος του …
Ήταν ο Κρόνος,μια αθάνατη οντότητα που ο μοναδικός λόγος που υπήρχε, ήταν για να κατατροπώσει μια και καλή και να εξοντώσει από προσώπου γης τον Ελληνισμό και τα παιδιά του.
Και να σκεφτεί κανείς, πως ο Κρόνος ήταν ο παππούς του Ελληνισμού, όμως το μίσος του δεν είχε επιτρέψει να γνωρίσει τον εγγονό του…
Μίσος από τη μεριά του παππού Κρόνου,που δεν αγάπησε ποτέ κανένα από τα παιδιά του κι ούτε ήθελε να ακούσει για τη συνέχεια τους ,για τα εγγόνια του.
Ο Ελληνισμός από την άλλη είχε ακούσει κάποιες ιστορίες,όμως η χαρά και η ευδαιμονία που εισέπραττε από τα παιδιά του και οι συγκινήσεις που του χάριζαν ,τον έκαναν να ξεχνάει κάθε τι σκοτεινό και να είναι πάντα καλοπροαίρετος .
Πίστευε πως ό,τι θα ερχόταν μπροστά τους θα αντιμετωπιζόταν με Λογική κι Ανδρεία και όλες τις Αξίες, αλλά δεν υπολόγισε πως το σκοτάδι δεν έχει καμία Λογική,δεν σταματάει πουθενά γιατί δεν έχει σεβασμό να βάλει όρια και ισοπεδώνει καταστρέφοντας ,γιατί δεν το ενδιαφέρει τίποτα παρά μόνον η καταστροφή.
Και το είχε επιχειρήσει πολλές φορές στο παρελθόν να καταστρέψει τον Ελληνισμό κι ό,τι απόρρε από αυτόν,αλλά πάντα έβρισκε την ένωση των Ελλήνων ως τεράστιο εμπόδιο μπροστά του.
Μέσα στο χρόνο που περνούσε το μίσος του για ό,τι είχε σχέση με τον Ελληνισμό,είχε γίνει τεράστιο και τώρα δεν ήθελε μόνο τον αφανισμό του αλλά κυρίως τον εξευτελισμό πριν τον μεγάλο του αφανισμό.
Οργάνωσε λοιπόν σχέδια,που θα υλοποιούνταν σιγά σιγά στο χρόνο και με πολύ προσοχή…
Σχέδια που δε θα στόχευαν απευθείας στην καρδιά του Ελληνισμού ,γιατί ήξερε πως δεν εξοντωνόταν μια κι έξω…αλλά χτυπώντας τα κύρια και ζωτικά σημεία του ένα ένα…
Γνώριζε καλά τί ήταν ο Ελληνισμός, ποια φωτεινά και άυλα στοιχεία τον αποτελούσαν κι αυτά θα χτύπαγε…στοχευμένα και με σχέδιο το οποίο δεν είχε πιθανότητες αποτυχίας…

Ήξερε πως Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ..
.
ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΗΘΟΣ…

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ-ΓΝΩΣΗ-ΟΡΑΜΑ-ΕΡΕΥΝΑ ΚΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΕΙΝΑΙ ΘΑΡΡΟΣ -ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ-ΧΑΜΟΓΕΛΟ-ΕΥΓΕΝΕΙΑ-ΠΡΟΣΦΟΡΑ – ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ-ΑΠΟΔΟΧΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΟΣ – ΜΕΤΡΟΝ ΚΙ ΑΡΜΟΝΙΑ….ΦΩΣ ΑΙΩΝΙΟΝ ΑΣΒΕΣΤΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΓΟΝΟΝ….

Ήξερε καλά λοιπόν ο Κρόνος, πως όλα τα παραπάνω χτυπιούνται με όπλα που έχουν ως σφαίρες τη δύναμη των αντιθέτων τους.
Κι έβαλε στην πρώτη γραμμή το ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ…ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ – ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ – ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ – ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ – ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΔΥΝΗ….
Κι όταν είδε πόσο πόνεσε ο Ελληνισμός βλέποντας τα παιδιά του τους Έλληνες να σκύβουν και να υποτάσσονται σε όλα αυτά τα βάρβαρα όπλα ,τα οποία δε τα γνώριζαν γιατί ήταν ξένα γι’ αυτούς…ο καλόκαρδος γίγαντας δεν άντεξε κι από τον πόνο λύγισε και ξάπλωσε καταγής θρηνώντας για όλη αυτήν την καταστροφή…
Ο Κρόνος δεν λυπήθηκε τίποτα…αντί για ψυχή είχε πέτρα,μια πέτρα κρύα και σκληρή…πώς να νιώσει;;; τί να νιώσει;;;
Είχε πετύχει το σχέδιο του…είχε εξευτελίσει τον κάθε Έλληνα και είχε καταστρέψει όσα εκείνος έχτισε με τραγούδια…

Στη θέση των Αξιών και των Αρχών,έφερε τον ΥΛΙΣΜΟ – ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ – ΤΟ ΘΡΑΣΣΟΣ – ΤΗΝ ΑΠΛΗΣΤΙΑ – ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ – ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ – ΤΗΝ ΚΛΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ….ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ- ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ – ΤΗΝ ΑΓΝΩΜΟΣΥΝΗ – ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΘΟΝΟ….ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ – ΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ- ΤΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ – ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ …ΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ…
Κι όλα αυτά τα πέτυχε με την επιβολή των δογμάτων…

Το κάθε δόγμα με την παρουσία κάποιου θεού ,που επέβαλλε το φόβο του στους δούλους του ,κρατούσε τα κεφάλια των Ελλήνων σκυμμένα στη γη.
Κι ο Ελληνισμός κείτονταν στο χώμα ,ξαπλωμένος,γεμάτος πληγές,τιμωρημένος να ακούει τα κλάματα ,τις κραυγές και να νιώθει την απόγνωση των γονατισμένων και διαιρεμένων παιδιών του …
Καταδικασμένος να τους ακούει να μαλώνουν με μίσος μεταξύ τους,να αλληλοσκοτώνονται σε εμφύλιους κι ο Κρόνος να γελάει ικανοποιημένος….
Μα δεν τον ένοιαζε ο Κρόνος…δεν τον ένοιαζαν οι αποστάτες του….άψυχες πέτρες ήταν για εκείνον …
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΒΡΩΜΕΡΗ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ….
Τον ένοιαζαν τα παιδιά του…οι Έλληνες του…οι Άνθρωποι που στο στήθος τους χτυπούσε μια καρδιά και η ψυχή τους είχε μαζευτεί σε μια γωνιά,τρομαγμένη από την τόση βία που δεν γνώριζε πριν απ’ όλο αυτό το κακό.

Μάζεψε όση δύναμη του απέμεινε κι άρχισε να ψιθυρίζει: «ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ….ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ..ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥ…. ΘΥΜΗΘΗΤΕ…ΘΥΜΗΘΗΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ…ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΚΑΠΟΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ….ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΞΑΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ…ΕΝΩΘΕΙΤΕ!!!!»

Η φωνή του στην αρχή σαν ψίθυρος συνάντησε τον άνεμο,που την πήρε και την ταξίδεψε παντού…
Την άκουσε το νερό,που χρόνια μολυνόταν με δηλητήρια των αποστατών…και το νερό άρχισε να ΤΟ ΦΩΝΑΖΕΙ ,καθώς έπεφτε από τους καταράκτες …
Ούρλιαζε με όση δύναμη είχε…«ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ…Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΑΣ ΖΗΤΑΕΙ…ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ…»

Το κύμα που έσκαγε στις ακτές ,μετέφερε το μήνυμα της ένωσης…
Το άκουσαν οι Αετοί και από ψηλά από τους αιθέρες έκρωζαν το μήνυμα της Ελευθερίας και της Ένωσης των Ελλήνων….
Το άκουσαν τα δέντρα, στα λιγοστά δάση που απόμειναν και μέσα από το θρόισμα των φύλλων τους έκαναν έκκληση στους ανθρώπους να ξυπνήσουν και να αφυπνιστούν…

Το άκουσαν και κάποιες ψυχές που απεγνωσμένα περίμεναν αυτόν τον ψίθυρο …κι έφτασε κοντά τους το κάλεσμα:«ΕΝΩΘΕΙΤΕ»…
Έστησαν την προσοχή τους κι αφουγκράστηκαν …κι άκουσαν το βουβό κλάμα του Ελληνισμού …και τότε …
ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ….τον πατέρα τους και την Μάνα τους την Ελλάδα…
ΘΥΜΉΘΗΚΑΝ ΌΛΑ ΤΑ ΔΏΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΑΝ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ…
ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΙ ΑΝΑΘΑΡΡΕΨΑΝ…
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΘΕΡΙΕΨΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ …
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ….
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΕΝΑ ΚΑΛΕΣΜΑ,ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΦΤΑΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΛΑΪ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ…
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ -ΟΥΤΕ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ- ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙ…

Και τα παιδιά ,τα αδέρφια όλα μαζί ,ενωμένα,μέσα σε κλάματα και χαρές, έτρεξαν κοντά στον αγαπημένο Πατέρα τους ,που ήδη είχε αρχίσει να γιατρεύεται ,οι πληγές του έκλειναν η μια μετά την άλλη ,και με τη στήριξη των παιδιών του, των Ελλήνων σηκώθηκε από κάτω…

Ο ΗΛΙΟΣ ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΦΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ…ΚΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΗΚΩΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΨΗΛΑ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΩΣ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΤΗΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΙ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ ΚΟΣΜΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ…

Υ.Γ. Η ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ…
ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΛΛΑΝΙΑ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ….
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝ ΕΛΕΥΣΙΣ….

Α.Κ.